Biće da nijedan kružni tok u Srbiji ne zadaje više glavobolje od Slavije kako žiteljima Beograda, tako i onima koji doprinose dnevnim migracijama. Skutana na ukrštanju ulice Kralja Milana, Beogradske, Makenzijeve, Svetosavske, Bulevara oslobođenja, Deligradske i Nemanjine, Slavija predstavlja urbani forum, mesto na kome se ukrštaju putevi mnogih Beograđana, mesto na kom se često nalaze oni koji bi da odatle svojim pričama zapraše neku kafanu.
Kružni tok Slavija postao je popularan i zbog Beogradskog fantoma koji je u prethodnom veku često iritirao policiju vozeći se u svom Poršeu.
Otkako je na njemu nikla fontana koja je zamenila grob Dimitrija Tucovića , Slavija je često i meta kritike.
No, biti smešten na Slaviji, znači verovatno biti najbliži svim dešavanjima u gradu.
Apartmani na Slaviji sigurno će vam dobro doći ako u Beograd dolazite iz provincije, jer će vam odatle biti blizu i centar i Vračar i Čubura, ali i mnoge aktuelnosti u gradu.
Pozicija Slavije
Slavija se nalazi na svega nešto više od kilometra od Terazija, koje predstavlja neku vrstu težišta grada. Nadmorska visina Slavije je 177 metara, a deo Slavije pripada opštini Vračar dok se drugi deo može smatrati parčetom opštine Savski Venac.
Prepoznatljivost ovog mesta možda je na pijedestal podigao hotel „Slavija“ prekoputa kog se nalazi i čuveni Mekdonalds koji je u vreme devedesetih bio prestižni znak Beograđana u odnosu na ostale gradove širom Srbije.
Istorija
Zanimljivost kaže da je na ovom mestu, tokom čitavih vekova koji su prethodili kraju devetnaestog veka, bila ogromna bara koja je predstavljala istočni deo grada, a koji je bio stanište divljih pataka.
Nije slučajno što se jedna ulica koja kao zrak sunca iz Slavije izvire zove po Makenziju. Naime, Frensis Makenzi je jedan od poznatijih škotskih preduzetnika, koji je na ovom mestu kupio poveći komad zemlje, na prostoru iznad današnjeg trga. Može se reći da je on bio i jedan od prvih koji je ovde sačinio kuću, a tokom 1910. ta kuća je pretvorena u Socijalistički narodni dom. „Tri seljaka“ i „Rudničanin“ su bile najpoznatijie kafane na ovom mestu koje su nažalost srušene pre i tokom Drugog svetskog rata.
Ko bi rekao da su nacisti mogli da doprinesu nečemu? Ali eto, upravo je kružni tok koji i danas postoji napravljen od strane nacističke okupacije tokom 1942. godine, a tada je uređen i kolektor za otpadne vode.
Vreme Jugoslavije
Nakon pobede KPJ i doba socijalizma, 1947. trg iz Slavija menja ime u „Trg Dimitrija Tucovića“. Slavija je jedna od prometnijih lokacija u Beogradu, i već godinama se tu ukrštaju tramvaji, trolejbusi, gradski prevoz, pa se ona u medijima pozicionirala kao često zapušenje gradskog saobraćaja. Tokom stare Jugoslavije, hotel Slavija je okupljao brojne viđenije ljude, a svojom arhitekturom danas podseća na vreme socrealizma.
Izmeštanje Dimitrija Tucovića i izgradnja fontane
Može se reći da je fontana na Slaviji izazvala poprilično različite reakcije, i da je podelila društvo na one koji su za i one koji su protiv. Bilo kako bilo u tu svrhu trebalo je premestiti posmrtne ostatke Dimitrija Tucovića, a bista je takođe odatle preseljena.
Ono što je na kružnom toku nastalo jeste šarena fontana koja pušta muziku i koja je u prvi mah izazvala šarenolike reakcije. Danas su se, reklo bi se, Beograđani već navikli na njeno prisustvo, ali se sigurno pamte polemike koje su vođene u društvu kada je najavljena fontana prečnika 32 metra i sa mlazom do 16 metara visine.
Beograđani pamte kada se prvi put začuo Pavaroti. Turistima je bilo interesantno, ali ne može se baš reći da su žitelji Slavije bili oduševljeni da im se nekoliko pesama vrti u krug tokom celog dana.
Jedan je od socijaldemokrata pak, svoj mir napokon je našao na groblju.
